افسردگی یک اختلال شایع سلامت روان است که باعث احساس مداوم غم و نیز تغییر در شیوه فکر کردن، خوابیدن، غذا خوردن و رفتار میشود. انواع مختلفی دارد. افسردگی قابل درمان است — معمولاً با رواندرمانی، دارو یا ترکیبی از هر دو. مراجعه به پزشک به محض بروز علائم ضروری است.
مرور کلی
افسردگی چیست؟
افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث احساس مداوم غم و از دست دادن علاقه به چیزها و فعالیتهایی میشود که پیشتر برایتان لذتبخش بودند. همچنین میتواند باعث دشواری در تفکر، حافظه، غذا خوردن و خوابیدن شود.
احساس ناراحتی یا سوگواری در برابر موقعیتهای دشوار زندگی، مانند از دست دادن شغل یا طلاق، طبیعی است. اما افسردگی متفاوت است؛ زیرا تقریباً هر روز و دستکم به مدت دو هفته ادامه مییابد و تنها به احساس غم محدود نمیشود و علائم دیگری نیز دارد.
اختلالات افسردگی انواعی دارند. افسردگی بالینی یا اختلال افسردگی اساسی، اغلب بهاختصار «افسردگی» نامیده میشود. این شدیدترین نوع افسردگی است.
بدون درمان، افسردگی میتواند بدتر شود و مدت بیشتری طول بکشد. در موارد شدید، ممکن است به خودآسیبرسانی یا مرگ بر اثر خودکشی منجر شود. خبر خوب این است که درمانها معمولاً در بهبود علائم بسیار مؤثرند.
انواع افسردگی کداماند؟
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) متعلق به انجمن روانپزشکی آمریکا، اختلالات افسردگی را به این صورت دستهبندی میکند:
- افسردگی بالینی (اختلال افسردگی اساسی): تشخیص اختلال افسردگی اساسی یعنی دستکم بهمدت دو هفته در بیشتر روزها احساس غم، افت روحیه یا بیارزشی داشتهاید و همزمان علائمی مانند مشکلات خواب، از دست دادن علاقه به فعالیتها یا تغییر در اشتها را تجربه کردهاید. این شدیدترین و از شایعترین انواع افسردگی است.
- اختلال افسردگی پایدار (PDD): اختلال افسردگی پایدار نوع خفیف تا متوسط افسردگی است که دستکم دو سال طول میکشد. علائم آن از اختلال افسردگی اساسی خفیفتر است. پیشتر به PDD «دیستایمیا» گفته میشد.
- اختلال نارسایی تنظیم خلق مختلکننده (DMDD): DMDD در کودکان باعث تحریکپذیری مزمن و شدید و بروز مکرر طغیانهای خشم میشود. علائم معمولاً تا حدود ۱۰ سالگی آغاز میشوند.
- اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD): در PMDD، علاوه بر علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، علائم خلقی مانند تحریکپذیری شدید، اضطراب یا افسردگی نیز دارید. این علائم معمولاً ظرف چند روز پس از شروع قاعدگی بهتر میشوند، اما ممکن است آنقدر شدید باشند که در زندگی روزمره اختلال ایجاد کنند.
- اختلال افسردگی ناشی از یک بیماری جسمی دیگر: بسیاری از بیماریهای جسمی میتوانند تغییراتی در بدن ایجاد کنند که به افسردگی منجر میشود؛ مانند کمکاری تیروئید، بیماری قلبی، پارکینسون و سرطان. اگر بتوانید بیماری زمینهای را درمان کنید، افسردگی نیز معمولاً بهبود مییابد.
همچنین شکلهای مشخصی از اختلال افسردگی اساسی وجود دارد، از جمله:
- اختلال عاطفی فصلی (افسردگی فصلی): نوعی از اختلال افسردگی اساسی که معمولاً در پاییز و زمستان بروز میکند و در بهار و تابستان فروکش میکند.
- افسردگی دوران بارداری و پس از زایمان: افسردگی دوران بارداری به افسردگیای گفته میشود که در طول بارداری رخ میدهد. افسردگی پس از زایمان طی چهار هفته پس از تولد نوزاد ایجاد میشود. DSM به این حالتها «اختلال افسردگی اساسی با شروع پیرامونزایمانی» میگوید.
- افسردگی آتیپیک: علائم این حالت که با عنوان «اختلال افسردگی اساسی با ویژگیهای آتیپیک» نیز شناخته میشود، کمی با افسردگی «تیپیک» تفاوت دارد. تفاوت اصلی، بهبود موقتی خلق در پاسخ به رویدادهای مثبت (واکنشپذیری خلق) است. از علائم کلیدی دیگر میتوان به افزایش اشتها و حساسیت به طرد اشاره کرد.
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی علاوه بر دورههای شیدایی یا هیپومانیا، دورههای افسردگی را نیز تجربه میکنند.
افسردگی چه کسانی را تحت تأثیر قرار میدهد؟
افسردگی میتواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد — از کودکان گرفته تا بزرگسالان.
داشتن برخی عوامل خطر احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش میدهد. برای مثال، شرایط زیر با نرخهای بالاتر افسردگی همراهاند:
- بیماریهای نورودژنراتیو مانند آلزایمر و پارکینسون.
- سکته مغزی.
- اماس (مالتیپل اسکلروزیس).
- اختلالات تشنج.
- سرطان.
- دژنراسیون ماکولا.
- درد مزمن.
افسردگی چقدر شایع است؟
افسردگی شایع است. پژوهشگران برآورد میکنند که نزدیک به ۷٪ از بزرگسالان در ایالات متحده هر سال دچار افسردگی میشوند. بیش از ۱۶٪ از بزرگسالان آمریکایی — حدود ۱ نفر از هر ۶ نفر — در مقطعی از زندگی خود افسردگی را تجربه خواهند کرد.
با این حال، پژوهشگران معتقدند این آمار کمتر از واقعیت است؛ زیرا بسیاری از افراد برای علائم افسردگی کمک پزشکی نمیگیرند و تشخیص دریافت نمیکنند.
حدود ۴٫۴٪ از کودکان در ایالات متحده دچار افسردگی هستند.
علائم و نشانهها

علائم افسردگی کداماند؟
علائم افسردگی بسته به نوع آن کمی متفاوت است و میتواند از خفیف تا شدید تغییر کند. به طور کلی، علائم شامل موارد زیر است:
- احساس غم، ناامیدی یا نگرانی شدید. کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی ممکن است بهجای غمگینی، تحریکپذیر باشند.
- لذت نبردن از چیزهایی که پیشتر برایتان خوشایند بود.
- زودرنجی یا کلافگی.
- خیلی زیاد یا خیلی کم غذا خوردن که ممکن است به افزایش یا کاهش وزن منجر شود.
- مشکل در خواب (بیخوابی) یا خوابیدن بیش از حد (پرخوابی).
- کمبود انرژی یا خستگی.
- دشواری در تمرکز، تصمیمگیری یا به خاطر سپردن.
- تجربه مشکلات جسمانی مانند سردرد، دلدرد یا اختلال عملکرد جنسی.
- داشتن افکار خودآسیبرسانی یا خودکشی.
علتها
علت افسردگی چیست؟
پژوهشگران علت دقیق افسردگی را نمیدانند. تصور میشود چندین عامل در شکلگیری آن نقش دارند، از جمله:
- شیمی مغز: عدم تعادل انتقالدهندههای عصبی، از جمله سروتونین و دوپامین، به بروز افسردگی کمک میکند.
- ژنتیک: اگر یکی از بستگان درجهیک (پدر و مادر یا خواهر و برادر بیولوژیک) شما افسردگی داشته باشد، احتمال ابتلای شما تقریباً سه برابر جمعیت عمومی است. با این حال، بدون سابقه خانوادگی هم ممکن است دچار افسردگی شوید.
- رویدادهای استرسزای زندگی: تجربیات دشوار مانند مرگ عزیزان، تروما، طلاق، انزوا و نبود حمایت میتوانند جرقه افسردگی باشند.
- بیماریهای جسمی: درد مزمن و بیماریهای مزمن مانند دیابت میتوانند به افسردگی منجر شوند.
- دارو: برخی داروها ممکن است بهعنوان عارضه جانبی باعث افسردگی شوند. مصرف مواد، از جمله الکل، نیز میتواند باعث افسردگی شود یا آن را بدتر کند.
تشخیص و آزمایشها
افسردگی چگونه تشخیص داده میشود؟
ارائهدهندگان خدمات سلامت با درک جامع از علائم، سابقه پزشکی و سابقه سلامت روان شما، افسردگی را تشخیص میدهند. ممکن است بسته به زمینه علائم، نوع مشخصی از افسردگی مانند اختلال عاطفی فصلی یا افسردگی پس از زایمان برای شما تشخیص داده شود.
برای دریافت تشخیص افسردگی، باید دستکم پنج علامت افسردگی را تقریباً در تمام طول روز و هر روز، به مدت حداقل دو هفته داشته باشید.
ممکن است پزشک شما آزمایشهای پزشکی مانند آزمایش خون درخواست کند تا ببیند آیا بیماریهای زمینهای باعث علائم افسردگی شما شدهاند یا نه.
مدیریت و درمان
افسردگی چگونه درمان میشود؟
افسردگی از قابلدرمانترین اختلالات سلامت روان است. حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد افرادی که برای افسردگی درمان میگیرند، در نهایت به درمان پاسخ خوبی میدهند.
گزینههای درمانی شامل موارد زیر است:
- رواندرمانی: رواندرمانی (گفتوگو درمانی) شامل صحبت با متخصص سلامت روان است. درمانگر به شما کمک میکند هیجانها، افکار و رفتارهای ناسالم را شناسایی و تغییر دهید. انواع مختلفی از رواندرمانی وجود دارد — درمان شناختی-رفتاری (CBT) رایجترین آنهاست. گاهی درمان کوتاهمدت کافی است و برخی افراد برای چند ماه یا چند سال ادامه میدهند.
- دارو: داروهای تجویزی موسوم به ضدافسردگیها میتوانند شیمی مغز را که سبب افسردگی میشود تغییر دهند. انواع مختلفی از ضدافسردگیها وجود دارد و ممکن است مدتی طول بکشد تا مناسبترین دارو برای شما مشخص شود. برخی ضدافسردگیها عوارض جانبی دارند که اغلب با گذر زمان بهتر میشوند. اگر اینطور نشد، با پزشک خود صحبت کنید؛ شاید داروی دیگری برای شما بهتر عمل کند.
- پزشکی مکمل: این شامل درمانهایی است که ممکن است در کنار پزشکی متعارف غربی دریافت کنید. افراد با افسردگی خفیف یا علائم ماندگار میتوانند با روشهایی مانند طب سوزنی، ماساژ، هیپنوتیزم و بیوفیدبک حال عمومی خود را بهبود دهند.
- درمانهای تحریک مغزی: درمانهای تحریک مغزی میتوانند به افرادی کمک کنند که افسردگی شدید یا افسردگی همراه با پسیکوز دارند. از انواع این درمانها میتوان به درمان الکتروشوک (ECT)، تحریک مغناطیسی مغز از روی جمجمه (TMS) و تحریک عصب واگ (VNS) اشاره کرد.
کارهایی نیز هست که میتوانید در خانه برای بهبود علائم افسردگی انجام دهید، از جمله:
- ورزش منظم.
- خواب باکیفیت (نه خیلی کم و نه خیلی زیاد).
- رعایت یک رژیم غذایی سالم.
- پرهیز از الکل که یک افسردهساز است.
- وقت گذراندن با افرادی که دوستشان دارید.
چشمانداز / پیشآگهی
پیشآگهی افسردگی چیست؟
پیشآگهی (چشمانداز) افسردگی بسته به عوامل مشخصی متفاوت است، از جمله:
- شدت و نوع آن.
- موقتی یا پایدار بودن آن.
- درمان شدن یا درمان نشدن آن.
- وجود اختلالات همبود، مانند سایر اختلالات خلقی، بیماریهای جسمی یا اختلال مصرف مواد.
با تشخیص و درمان مناسب، اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به افسردگی زندگی سالم و رضایتبخشی دارند. با این حال، افسردگی ممکن است پس از درمان دوباره بازگردد، بنابراین مهم است به محض آغاز دوباره علائم، به دنبال کمک پزشکی باشید.
بدون درمان، افسردگی میتواند:
- بدتر شود.
- احتمال ابتلا به شرایط سلامت دیگر مانند زوال عقل را افزایش دهد.
- باعث تشدید بیماریهای موجود مانند دیابت یا درد مزمن شود.
- به خودآسیبرسانی یا مرگ منجر شود.
افسردگی هر ساله تقریباً عامل ۴۰ هزار مورد خودکشی در ایالات متحده است. اگر افکار خودکشی دارید، ضروری است در سریعترین زمان ممکن کمک پزشکی دریافت کنید. با 911 یا 988 (خط ملی پیشگیری از خودکشی و بحران) تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید.
پیشگیری
آیا میتوانم از افسردگی پیشگیری کنم؟
همیشه نمیتوان از افسردگی پیشگیری کرد، اما میتوانید با این کارها خطر را کاهش دهید:
- حفظ یک روال خواب سالم.
- مدیریت استرس با راهبردهای مقابلهای سالم.
- انجام منظم فعالیتهای خودمراقبتی مانند ورزش، مدیتیشن و یوگا.
اگر قبلاً افسردگی داشتهاید، احتمال تجربه دوباره آن بیشتر است. اگر علائم افسردگی دارید، هرچه زودتر کمک بگیرید.
زندگی با افسردگی
چه زمانی باید برای افسردگی به پزشک مراجعه کنم؟
اگر علائم افسردگی دارید، به پزشک یا متخصص سلامت روان مراجعه کنید. آنها میتوانند تشخیص دقیقی بدهند و گزینههای درمانی پیشنهاد کنند.
اگر درمان افسردگی را شروع کردهاید و جواب نمیگیرید یا عوارض ناخوشایند دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها میتوانند طرح درمانی متفاوتی پیشنهاد دهند.
یادداشتی از کلینیک کلیولند
افسردگی شرایطی شایع است که هر سال میلیونها نفر را درگیر میکند. هر کسی ممکن است افسردگی را تجربه کند — حتی اگر ظاهراً دلیلی برای آن وجود نداشته باشد. خبر خوب این است که افسردگی قابل درمان است. اگر علائم افسردگی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. هرچه زودتر کمک بگیرید، زودتر حالتان بهتر میشود.
مراقبت در کلینیک کلیولند
افسردگی میتواند بر هر جنبهای از زندگی شما سایه بیندازد. متخصصان کلینیک کلیولند اینجایند تا به مدیریت سلامت روان شما کمک کنند تا بتوانید کارهایی را که میخواهید انجام دهید.

افسردگی شرایطی شایع است که هر سال میلیونها نفر را درگیر میکند. هر کسی ممکن است افسردگی را تجربه کند — حتی اگر ظاهراً دلیلی برای آن وجود نداشته باشد. خبر خوب این است که افسردگی قابل درمان است. اگر علائم افسردگی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. هرچه زودتر کمک بگیرید، زودتر حالتان بهتر میشود.