در سال ۲۰۰۵، تراوی دریسکول ۱۵ ساله و دوست صمیمیاش جاش لانگ ۱۷ ساله خود را در دریا گرفتند
ویرجینیا چاملی
باید بدانید
- در سال ۲۰۰۵، دو نوجوان دبیرستانی برای یک روز ماهیگیری رفتند — و در دریا گم شدند
- تراوی دریسکول (که آن زمان ۱۵ ساله بود) و دوست صمیمیاش جاش لانگ (۱۷ ساله) به مدت هفت روز گم شدند و با خوردن عروسدریایی و آب باران زنده ماندند تا نجات یافتند
- مجله People در همان سال با این دو پسر مصاحبه کرد و تجربهٔ غمانگیزشان را شرح داد
صبح یکشنبهٔ آن روز برای تراوی دریسکول ۱۵ ساله و دوست صمیمیاش جاش لانگ ۱۷ ساله تقریباً معمولی بود؛ زمانی که این دو دانشآموز دبیرستانی از نورث چارلزون، کارولینای جنوبی، قایق ۱۵‑فوتیای برای یک روز ماهیگیری به دریا بردند.
اما هوا در تاریخ ۲۴ آوریل ۲۰۰۵ بههیچوجه عادی نبود و در عرض چند دقیقه، این دو نفر توسط یک جریان برگشتی بهطوری کشیده شدند که چند روز طول میکشید تا کسی از وضعیتشان باخبر شود.
در مصاحبه با مجله People در مه ۲۰۰۵، جاش گفت: «ما میخواستیم قایق را بین ساحل و نوار شنی قرار دهیم، اما پیش از اینکه ۲۰ دقیقه از راه بگذریم، جریان برگشتی ما را کشید.»
«سعی کردیم لنگر بیندازیم، اما از جا نیفتاد. ما فقط بهتدریج دورتر شدیم»، او گفت. «ساعتها میگذشت. سعی کردیم دستمان را بهسوی کشتیها تکان دهیم، اما کسی ما را ندید. آخرین چیزی که دیدم، برجهای ساحلی بود که کشتیهای باری را هدایت میکردند. در تاریکی نمیتوانستیم چیزی ببینیم. صبح روز بعد، هیچ سرزمینی در افق نداشتیم. آنچه میتوانستیم انجام دهیم، دعا کردن بود.»
«در طول روز بسیار گرم شد، چندین بار به آب رفتیم تا خنک شویم. اما سپس کوسهها ظاهر شدند و دیگر به آب نرفتیم»، تراوی به People گفت.
جاش گفت که این دو نفر آنقدر از ساحل دور شدند که آب بهوضوح شفاف شد و شبیه «آبی گاتوراد» که برای رفع تشنگی مینوشند، بهنظر میرسید.
«تراوی از من التماس کرد: ‘لطفاً، فقط کمی بخور.’ من گفتم: ‘اگر این را بخوری، میمیری.’» او به یاد آورد.
مقالهٔ اصلی را در People بخوانید