ایستگاه فضایی پیشنهادی می‌تواند در یک پرتاب تنها مستقر شود

نمونه اولیه ایستگاه Thunderbird متعلق به Max Space می‌تواند از سال ۲۰۲۷ زودتر به‌فضا پرتاب شود.

تصویری از ایستگاه فضایی Thunderbird.
تصویری از ایستگاه فضایی Thunderbird. Max Space

استارتاپ فلوریدایی Max Space برنامه‌های خود را برای پرتاب یک نمونه اولیه از ایستگاه فضایی تجاری خود تا سال ۲۰۲۷ اعلام کرد؛ این پرتاب فناوری مسکونی قابل گسترش این شرکت را آزمایش خواهد کرد که هدف آن کاهش تعداد پرتاب‌های مورد نیاز برای ساخت آزمایشگاه مداری است.

Thunderbird یک ایستگاه فضایی تک‌ماژولی است که برای گسترش به حجم ۱۲٬۳۶۰ فوت‌مکعب (۳۵۰ متر مکعب) پس از رسیدن به مدار طراحی شده است. به‌جای پرتاب چندین مأموریت برای مونتاژ مجموعه‌ای از ماژول‌ها، کل ایستگاه Thunderbird می‌تواند داخل موشک Falcon 9 شرکت SpaceX جا بگیرد و در یک مأموریت واحد به‌فضا پرتاب گردد.

عکس داخلی ایستگاه Thunderbird ۳
Max Space

این هفته، Max Space اعلام کرد که یک نمونه کوچک از ایستگاه فضایی به نام «Mission Evolution» قرار است در اوایل سال ۲۰۲۷ در یک مأموریت اشتراک‌گذاری پرتابی SpaceX به‌فضا پرتاب شود، به گزارش SpaceNews. این مأموریت سیستم حفاظت از زباله‌های مداری ایستگاه فضایی را آزمایش می‌کند و همچنین سیستم کنترل محیطی و سامانه حیات پشتیبان را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

یکبار کافی

Max Space در سال ۲۰۲۳ با هدف ارائه فناوری ماژول‌های قابل گسترش خود برای کمک به شرکت‌های دیگر در ساخت ایستگاه‌های فضایی خود تأسیس شد. اگرچه این استارتاپ در ابتدا قصد ساخت ایستگاه فضایی خود را نداشت، رویکرد بازنگری‌شده ناسا در برنامهٔ مقاصد تجاری مدار پایین (CLD) قلب آن‌ها را تغییر داد.

آژانس فضایی به دنبال جایگزین‌های تجاری برای ایستگاه بین‌المللی فضایی است که قرار است تا سال ۲۰۳۰ از کار بیفتد. به‌جای قراردادهای ثابت‑قیمت برای شرکت‌ها، ناسا اکنون توافق‌نامه‌های Space Act با مقیاس کوچکتر، مقرون‌به‌صرفه‌تر و چندمنبعی را برای توسعه و نمایش اولیه ایستگاه‌های فضایی تجاری ارائه می‌دهد. “به‌وضوح واضح بود که این یک فرصت برای ماست تا پیشنهادی ارائه دهیم که نشان دهد این ماژول‌ها می‌توانند واقعاً برای سکونت انسانی استفاده شوند،” سلیم مییان، مدیرعامل Max Space، به SpaceNews گفت.

عکس داخلی ایستگاه Thunderbird ۱
Max Space

ویژگی اصلی ایستگاه که آن را از سایر مسکن‌های تجاری متمایز می‌کند، این است که با ساختاری قابل گسترش طراحی شده است که متفاوت از ماژول‌های قابل نفخ است. Thunderbird از عناصر نرم برای داخلی ایستگاه استفاده می‌کند و چیدمان قابل تنظیمی دارد که به خدمه امکان می‌دهد فضاهای زندگی را برای کاربردهای دیگر، مانند انجام آزمایش‌ها در مدار پایین، منتقل کنند. این ایستگاه می‌تواند بر روی یک وسیله‌نقلیه با ظرفیت متوسط نظیر موشک Falcon 9 پرتاب شود.

Thunderbird به گونه‌ای طراحی شده است که در تمام زمان‌ها چهار فضانورد را میزبانی کند، با یک ساختار داخلی مورفیک که توسط خدمه می‌تواند برای پشتیبانی از فعالیت‌های مختلف درون ایستگاه فضایی بازپیکربندی شود. این ایستگاه فضایی تجاری می‌تواند برای پژوهش، همچنین تولید مداری داروها و سایر مواد استفاده شود.

Max Space برنامه‌ریزی می‌کند که ایستگاه فضایی خود را تا سال ۲۰۲۹ به مدار بفرستد. این شرکت همچنین قصد دارد Thunderbird را برای استفاده به‌عنوان مسکن برای فضانوردان در اطراف ماه و مریخ تنظیم کند.