هر چه سن دریافت گوشی هوشمند توسط کودک کمتر باشد، خطر سلامت بالاتری دارد.
بر اساس یک مطالعه جدید که دوشنبه در مجله Pediatrics منتشر شده است، کودکانی که تا سن ۱۲ سالگی گوشی هوشمند دارند، خطر بیشتری برای کمخوابی، چاقی و افسردگی دارند.
علاوه بر این، پژوهشگران دریافتند که هر چه سن دریافت گوشی هوشمند توسط کودک زودتر باشد، خطر بروز این مشکلات بیشتر میشود.
دکتر ران بارزیلای، نویسنده اصلی این مطالعه و متخصص روانپزشکی کودکان و نوجوانان در بیمارستان کودکان فیلادلفیا، به ABC News گفت که بسیاری از کارشناسان پیشنهاد میکنند والدین سن دریافت اولین گوشی هوشمند توسط کودکان را به تعویق بیندازند.
نوجوانان بیش از یک ساعت در ساعات مدرسه با تلفنهای هوشمند مشغول هستند؛ مطالعه جدید نشان میدهد
بارزیلای گفت او و همکارانش میخواستند بررسی کنند آیا عدم بهتعویق انداختن استفاده از گوشی هوشمند توسط کودکان منجر به پیامدهای منفی سلامتی میشود یا خیر. او همچنین انگیزه شخصی برای این مطالعه داشته است.
«من یک کودک نهساله دارم که میخواهد یک تلفن داشته باشد، و فکر میکنم سؤال درباره اینکه آیا باید برای او گوشی هوشمند تهیه کنیم یا نه، برای هر والدینی که فرزندشان به مرحله پیشدورانگی میرسد، حتی پیش از دوره نوجوانی، مهم است»، بارزیلای، که همچنین استادیار دانشگاه پنسیلوانیا است، گفت.
تیم پژوهشی شامل محققانی از دانشگاه پنسیلوانیا؛ دانشگاه کالیفرنیا، برکلی؛ و دانشگاه کلمبیا بود که به دادههای بیش از ۱۰٬۵۰۰ شرکتکننده در پژوهش Adolescent Brain Cognitive Development که مطالعهای مداوم برای ارزیابی رشد مغز کودکان در دوره نوجوانی است، نگاهی انداختند.
پژوهشگران دادههای مربوط به کودکانی بین سنین ۹ تا ۱۶ سال را که از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲ جمعآوری شده بود، تجزیه و تحلیل کردند تا بررسی کنند مالکیت گوشی هوشمند و سنی که کودک یا نوجوان اولین گوشی هوشمند خود را دریافت کرده است، چگونه بر نتایج سلامتی آنها تأثیر میگذارد.
تیم پژوهشی دریافت که در مقایسه با نوجوانان ۱۲ سالهای که گوشی هوشمند ندارند، کودکان ۱۲ سالهای که گوشی دارند، خطر ابتلا به افسردگی ۱٫۳ برابر، به چاقی ۱٫۴ برابر، و به کمخوابی ۱٫۶ برابر بالاتر است.
بهعلاوه، هر چه سن دریافت گوشی هوشمند توسط کودک زودتر باشد، خطر بروز این مشکلات بهطور قابلتوجهی افزایش مییابد — تقریباً ۱۰٪ برای هر سال پیشدورانگی سن، از سن ۴ سالگی آغاز میشود — نسبت به کودکانی که دستگاه را دیرتر یا اصلاً دریافت نکردهاند.
ایالاتی که استفاده از تلفنهای همراه در مدارس را ممنوع کردهاند و پیامدهای آن برای دانشآموزان
مطالعه همچنین نشان داد که کودکان ۱۳ سالهای که در سن ۱۲ سالگی گوشی هوشمند نداشتند اما در سال گذشته یکی دریافت کردند، نتایج بدتر سلامت روانی و خواب نامناسبتری داشتند. این نتایج حتی پس از کنترل عوامل دیگر نیز ثابت ماند.
«این برایم کاملاً شگفتانگیز بود»، بارزیلای گفت. «من منظورم این بود که سؤال خاصی را در ذهن داشتیم تا آن را آزمایش کنیم، اما نتایج بسیار قانعکننده بود.»
بارزیلای گفت اگرچه این مطالعه فقط نشاندهندهٔ همبستگی و نه علّیت است، اما به شواهد فزایندهای میافزاید که استفاده از گوشی هوشمند در میان کودکان به پیامدهای منفی سلامت مرتبط است.
در یک مرور طولانیمدت از مطالعات توسط انجمن روانشناسی آمریکا، تأکید فقط بر کاهش زمان نمایش صفحه نیست — که با مشکلات اجتماعی‑عاطفی در کودکان مرتبط است — بلکه بر بهبود کیفیت زمان صفحهنمایش و تعاملات اجتماعی نیز است.
تیم این مطالعه جدید که در مجله Pediatrics منتشر شده است، به والدین، کودکان و پزشکان اطفال توصیه میکند تا بحثی متفکرانه داشته باشند و تصمیم بگیرند آیا کودک آمادهٔ داشتن یک گوشی است یا خیر.
بارزیلای گفت نتایج مطالعه برای سرزنش والدینی که گوشی هوشمند را برای فرزندانشان در سن ۱۲ یا کمتر فراهم کردهاند، منظور نشده است؛ او افزود که دو فرزند بزرگتر خود نیز پیش از سن ۱۲ سالگی گوشی هوشمند دریافت کردهاند.
او اضافه کرد که گوشیهای هوشمند مزایایی نیز دارند، مانند افزایش ارتباطات و دسترسی به اطلاعات. اما بارزیلای میگوید والدین میتوانند قوانین خاصی وضع کنند تا آسیبهای احتمالی استفادهٔ بیش از حد از گوشی را محدود کنند. این قوانین میتوانند شامل عدم اجازه استفاده از گوشی در اتاق خواب شبانه و اطمینان از مشارکت کودکان در فعالیتهایی باشد که نیازی به استفاده از گوشی ندارند.
در مورد کودک نهسالهٔ بارزیلای که میخواهد یک تلفن داشته باشد، او گفت: «بهزودی گوشی نخواهد گرفت. تصمیم واضح.»
دکتر آمندا وانگ از ABC News در تهیهٔ این گزارش مشارکت داشت.