هر ثانیه از فیلم کوتاه کارگردان دنیل رِیون‑الیسون، نمایانگر یک درصد از سطح زمین است. فقط هشت ثانیه به‌صورت جنگل دست‌نخورده نشان داده می‌شود.
یک مرد تنها در میان گستره‌ای از یخ؛ توندری رنگارنگ؛ سرزمین‌های خشک قدم می‌زند. این تصویر انسانی به‌عنوان نقطه کانونی ظاهر می‌شود، در حالی که تصاویری از اکوسیستم‌های متنوع زمین زیر پای او تغییر می‌کنند.
در این تصویر، استعاره‌ای نهفته است: ردپاهای انسانی بر تمام سیاره راه یافته‌اند، اما واقعاً چگونه زمین را شکل داده‌اند؟
این سؤال، فیلم کوتاه زمین در ۱۰۰ ثانیه را به وجود می‌آورد، که توسط مدرس جغرافیا و کاوشگر نشنال جئوگرافیک، دنیل رِیون‑الیسون ساخته شده است. این پروژه داده‌های سخت در مورد استفاده جهانی از زمین را به یک روایت تصویری تبدیل می‌کند: سفری پیاده‌روی در سراسر جهان که در آن هر ثانیه نشانگر یک درصد از سطح زمین است. نتایج نشان می‌دهد که فضای بیشتری توسط فعالیت‌هایی همچون دامداری و کشاورزی اشغال شده است تا پارک‌ها و مناطق بکر که زیستگاه گسترده‌ای برای حیات‌وحش فراهم می‌آورند.
«ما باید به‌دقت بفهمیم که چگونه از زمین استفاده می‌کنیم»، می‌گوید رِیون‑الیسون. «مسئله این است که هیچ‌کس واقعاً نمی‌داند زمین چه شکل دارد؟ این‌قدر بزرگ است که نمی‌توانیم آن را ببینیم و درک کنیم.»
تأمین شهرها
حدود نیمه‌ی فیلم، تصویری کوتاه و به‌سرعت از یک خیابان شهری ظاهر می‌شود که نشان می‌دهد مناطق شهری تنها ۱ تا ۲٪ از سطح زمین را اشغال می‌کنند. اگرچه این شهرها تنها بخشی کوچک از زمین را در اختیار دارند، اما تأثیر سایه‌داری بلند و قابل توجهی بر جهان می‌گذارند. کمی بیش از نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری ساکن هستند، اما مطالعات نشان می‌دهد تقریباً ۷۰٪ از انتشار گازهای کربنی جهان به این شهرها نسبت داده می‌شود.
«فکر می‌کنم باید شهرها را نه تنها به‌عنوان خانه‌ها، جاده‌ها و کارخانه‌ها، بلکه به‌عنوان تمام محیط‌هایی که در اطرافشان مصرف می‌شوند، بازنگری کنیم»، می‌گوید رِیون‑الیسون.
در مقابل صحنهٔ کوتاه شهری، فیلم ۵۳ ثانیه را به مزارع، چراگاه‌ها و جنگل‌های کشت‌دراختی اختصاص می‌دهد. به‌طور کلی، ما حدود ۷۱٪ از سطح زمین را به کار می‌بریم. تنها هشت ثانیه از فیلم شامل جنگل‌های دست‌نخورده و کاملاً وحشی است. علاوه بر این، بسیاری از مناطق وحشی دیگر که در فیلم دیده می‌شوند، دسترسی سختی دارند و به‌ندرت توسط انسان‌ها استفاده می‌شوند.
داده‌های موجود در فیلم رِیون‑الیسون از گزارش ۲۰۱۹ هیئت بین‌دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) دربارهٔ تاثیرات و راه‌حل‌های آب و هوایی استخراج شده است. این هیئت از برخی از برجسته‌ترین دانشمندان اقلیم‌شناسی جهان تشکیل شده و به‌طور منظم گزارش‌هایی منتشر می‌کند که اجماع علمی دربارهٔ تغییرات اقلیمی را تشریح می‌نمایند.
به تصویر کشیدن نمودارها و گراف‌ها
کارهای فیلمبرداری رِیون‑الیسون شامل «بریتانیا در ۱۰۰ ثانیه» و همچنین فیلم‌های دیگری برای هلند و پارک‌های ملی بریتانیا است.
در تهیهٔ «زمین در ۱۰۰ ثانیه»، رِیون‑الیسون ابتدا به این نکته توجه کرد که اکثر مردم با پیمایش‌های قدمی، شمارش به ثانیه و استفاده از درصدها آشنا هستند. او با ترکیب این معیارها امید داشت که مردم بهتر بتوانند درک کنند چگونه از زمین استفاده می‌کنیم.
«با دیدن یک فرد در حال قدم‌زدن می‌توانیم از طریق داستان به شخص و مکان‌ها ارتباط برقرار کنیم؛ تجربه‌ای غنی‌تر و احساسی‌تر نسبت به یک نمودار یا جدول بی‌روح.»
تصاویر او به‌صورت عمدی به‌عنوان نمونه‌های بسیار معمولی و «روزمره» از انواع مختلف استفاده از زمین انتخاب شدند. در بیشتر قسمت‌های فیلم، خود رِیون‑الیسون در حال قدم‌زدن در این مناظر نشان داده می‌شود، که از بالا به‌وسیلهٔ پهپاد دیده می‌شود.
با تبدیل داده‌ها به یک سفر پیاده‌روی، این فیلم به مخاطبان امکان می‌دهد تصاویر مکان‌های واقعی را به اعداد مرتبط سازند. رِیون‑الیسون ما را به تصور آینده‌ای که در آن فضای بیشتری برای طبیعت اختصاص می‌دهیم، دعوت می‌کند.